“Great, I got that “excited/scared” feeling. Like 98% excited, 2% scared. Or maybe it’s more – It could be two – it could be 98% scared, 2% excited but that’s what makes it so intense, it’s so – confused. I can’t really figure it out.”
Zo werd het beschreven door Owen Wilson’s personage Oscar Choi in de film Armageddon.
Herkenbaar. Ik ben nog nooit zo nerveus geweest om op reis te vertrekken. Of ‘excited’. Of nu het één overheerst of het ander, ik heb geen flauw idee.
Morgenochtend is het zo ver. Eerst naar Brussel, dan de trein naar Parijs en dan elf uur vliegen naar Rio de Janeiro om dan nog eens de taxi te nemen naar Recreio do Bandeirantes.
Een maand Brazilië, kostprijs ongeveer 850€. Een koopje voor een hopelijk top ervaring.
Gedurende een kleine maand zal ik me daar in het DeVillage bevinden, om weet ik veel wat te doen van werk. Het gaat om het supportersdorp van de fans van de Rode Duivels op het WK Voetbal dus. Ik zal er in één van de drie tewerkstellingsgebieden actief zijn: food & beverage, camping crew of de front office. Ik hoop dat ik ze alle drie wel eens zal kunnen doen, uitdaging en ervaring! Ik hoor het wel als ik daar morgen aankom.
Vier dagen werken, dan een dag rust. Moet lukken qua werkritme, al zal het tijdsverschil wel niet te onderschatten zijn. Rio de Janeiro ligt vijf uur achter op België, wat betekent dat als de camping ’s avonds tot middernacht drank kan serveren aan de (ongetwijfeld luidruchtige) Duivelsfans, dat het dan in België al na 5 uur ’s ochtends is, zo ongeveer het uur waarop ik in België anders opsta op een werkdag. Ik zal al een tijdje voor het Braziliaanse middernacht moe zijn en toch nog verder moeten doen. Om dan te slapen in een tent… Dat zie ik dus nog niet zitten.
Kan ik dat wel aan, dat leven op een camping? Twee weken geleden wist de organisatie zelfs nog niet waar ze de tenten van de crew zouden plaatsen, dus laat ons hopen dat dat morgen wel in orde is. En hopelijk valt het eten mee, valt de Braziliaanse winter mee, heb ik een goede vlucht, heb ik niets vergeten, … Enfin soit, we zien wel.
Nog één nacht in mijn eigen Belgische bedje in het vooruitschiet, maar ik verlang nu al tot ik op 3 juli terug in datzelfde bed mag gaan slapen.
Los van die tentslaaptwijfel wordt het wel een topervaring hoop ik. Een goede voorbereiding op mijn Australiëreis ook. Benieuwd wat het wordt…
Average Rating