0
0
Surfen in Australië! Een must in de lijst van de dingen die je moet gedaan hebben als je naar Oz komt, naast duiken in het Great Barrier Reef, het Opera House zien, en zo verder. Mijn eerste surfstapjes, in the land down under. Vijf dagen voor 495 Australische dollar (zo’n 345 euro), overnachtingen, lessen, maaltijden, alles inbegrepen. Geen slechte deal, quoi.
maandag 27 oktober
Na een rit van bijna drie uur komen we aan in het ‘Discovery Holiday Park‘ in Gerroa, nabij Gerringong. In deze camping is ook de thuishaven gevestigd van Surf camp Australia, onze gastheren voor deze week. Het surfen zelf zouden we er leren op Seven Mile Beach, nog maar eens een van de vele mooie stranden die Australië rijk is..
We werden ingedeeld in twee groepen, inspiratievol ‘groep 1’ en ‘groep 2’ genaamd. De ene kreeg de vroege shift, de andere de late. Ik zat in groep 1 en zou dus als eerste een surfles krijgen.
Les 1, praktijk – 15.00u
Onze groep 1 werd in drie ’teams’ verdeeld met elk twee coaches. Surfleraars Luke (Australiër) en Edwin (Nederlander) kondigden aan dat het filmen van onze exploten vandaag nog niet zou gebeuren, gezien het pas onze eerste les was. De komende dagen zou er wél volop gefilmd en gefotografeerd worden.
Ik heb een medium wetsuit aan, te herkennen aan de blauw kleur op de armen. Wetsuit nummer 23 trouwens. Zwart wetsuit, blauwe tint, nummer 23. Supporters van Club Brugge weten waaraan ik moest denken toen ik het wetsuit aandeed…
Soit. Beginnen deden we met ons snel aan de coaches voor te stellen om daarna een teamnaam te kiezen die diende te bestaan uit “a colour, an animal and the dirtiest word you can think of right now”. Het resulteerde in het welluidende ‘Black slutty tigersharks’.
Daarna de allereerste instructies en voor het eerst de Pacific in met een softboard. Een softboard? Ja, een softboard. Groter, dikker en zwaarder dan een surfplank, maar daardoor net makkelijker voor ons om de kneepjes van het vak te leren. Geluk voor mij trouwens, want van de drie maten waarin die boards te ‘krijgen’ vielen (7’4″, 8’4″ en 9’2″) kreeg ik meteen de kleinste gezien mijn vrij kleine (1m70) gestalte. Anderen startten op een groter en makkelijker board om dan later naar een kleiner en moeilijker exemplaar over te schakelen. Ik begon dus meteen op het moeilijkste niveau. Was ik blij om.
Ik slaagde er uiteindelijk toch een keer of twee in om recht te staan op mijn softboard. Ok, op een les van twee uur tijd is dat niet veel, maar het is toch iets, zeker voor een beginneling als mezelf.
dinsdag 28 oktober
les 2, praktijk – 10.00u
Nieuw geleerd en niet onbelangrijk: de surf check. Kort gezegd het vooraf analyseren van de situatie van de zee en het bekijken van de surfomstandigheden.
- De wind: Landinwaarts (on shore), naar de zee toe (off shore), zijdelings (cross shore) of geen wind.
- Het tij: hoogtij of laagtij.
- De golven: hoog of niet hoog en welk type golven.
Voor ons (beginners) ideaal is zo weinig mogelijk wind, hoogtij en geen al te hoge golven.
Het surfen ging redelijk, maar de erg koude wind maakte het toch wat tandenbijten. Het moeilijkste aan het surfen is voor mij de timing: wanneer exact rechtstaan op de plank..
les 3, praktijk – 15.00u
Nog steeds veel wind, maar minder golven. Voor mij gaat het best wel goed nu. Ik stond 5-6 keer recht op mijn softboard en ben daar blij mee. Ok, niet zo heel lang, maar toch, het begint te lukken. Verder had ik ook het geluk dat net mijn beste surf op GoPro werd vastgelegd. Benieuwd naar de foto’s!
woensdag 29 oktober
les 4, praktijk – 08.00u
De vroege shift, dus vrees dat het erg koud wordt.. Er was echter geen wind en een hoger tij, wat betekende dat het warmer was én dat de golven beter waren. Mooi zo. Het gaat voor mij steeds beter. Bijna elke keer ik een golf wil nemen, lukt het me ook. Enige lastige was nu wel dat de golven elkaar snel opvolgden waardoor er weinig tijd was om een golf uit te kiezen en er vol voor te gaan. De arm- en beenspieren laten zich intussen ook steeds meer gelden…
les 5, praktijk – 13.00u
Na een alweer verkwikkende en lekkere maaltijd (wat een aanrader!) terug het wetsuit aan en richting ons intussen goed gekende Seven Mile Beach.
Een hoger tij, meer wind, golven iets hoger dan mezelf.. Het gaat me minder af dan deze ochtend. Het wordt vooral lastiger om de zee in te gaan, tegen de stroom/golven in. Arm-, been- en nekspieren zijn stram. Tegen het einde van onze surfles wordt het wel winderiger en bewolkter. Ik ben blij dat ik in de vroege shift zat vandaag want ‘groep 2’ zal het na ons een pak kouder hebben..
les 6, theorie – 20.00u
Yep, theorie hoort er ook bij. Over de soorten golven, over rip currents, over de beste surfstranden aan de Aussie oostkust, over het materiaal en vooral ook over de etiquette: wie heeft voorrang op welke golf? Er komt toch wel meer bij surfen kijken dan gedacht. Respect voor de anderen is een van de sleutelwoorden en dat surfers geen fan zijn van bodyboarders weten we nu ook. Afsluiten doen we met een video van Jackass-legende Steve-O die enkele weken geleden blijkbaar ook hier bij Surf Camp Australia te gast was! Voor de geïnteresseerden zijn filmpje hieronder:
dondardag 30 oktober
les 7, praktijk – 10.00u
Het eerste uur van de les ging erg vlot. Ik slaag er nog steeds in om bijna altijd recht te staan op mijn softboard, alsook dat steeds langer te doen.
Daarna ging het minder, dronk ik wat te veel zeewater, raakte ik wat gefrustreerd. Vroegtijdig gestopt, deze namiddag gaan we er met hernieuwde moed terug voor!
les 8, praktijk – 15.00u
Algemeen beschouwd was vandaag mijn beste surfdag. Deze namiddag was voor mij echt beter met wat kleinere en minder frequente golven. Iets meer tijd, iets makkelijker, perfecte leeromstandigheden. Het besef dat ik een golf kan nemen en surfen (inclusief kleine bochtjes en wat corrigeren en zo) tot aan het strand neemt alle frustraties van vanochtend weg. Begin deze week dacht ik nooit dat ik dit al zou kunnen, maar het gaat best wel goed.
Na anderhalf uur surfen ging ik er even uit voor enkele minuutjes pauze. Daarna terug de zee in wandelen om nog wat te surfen maar een iets te hoge en te krachtige golf slaat mij achterover en mijn softboard uit mijn handen.. De plank raakt me tegen mijn hoofd en ook al was dat zonder ook maar een beetje erg, ik besloot dit te interpreteren als een signaal om er toch maar mee te stoppen voor vandaag.
strandavondje
Onze laatste avond hier brachten we na het avondeten door op het strand. Terug naar Seven Mile Beach dus, wat maar een wandeling is van vijf minuutjes. Edwin had een kleine gitaar bij en een nachtelijk kampvuur-moment-zonder-kampvuur was geboren. Edwin leek een vrij hoog Urbanus-gehalte te hebben, maar de songs die hij bracht en die wij meezongen waren toch wel klassiekers. Van ‘We’re going to Ibiza’ (Vengaboys) over ‘Save tonight’ (Eagle Eyed Cherry’), ‘Wonderwall’ (Oasis), ‘All the small things’ (Blink 182), ‘Why does it always rain on me’ (Travis) en ‘Teenage dirtbag’ (Wheatus) tot ‘Don’t look back in anger’ (Oasis) en ‘Best of you’ (Foo Fighters).
Dan komt ook dat moment dat je even stil staat bij alles. Dat het bijna middernacht is en je naar de sterren en de maan kijkt op een strand in Australië, omringd door mensen die je nog maar net of toch al twee weken kent. Dat je gesurft hebt, dolfijnen, slangen en kangoeroes in het wild zag. Dat je de blijkbaar beruchte ‘goon’ hebt gedronken, maar van die stinkende vegemite nog niet durfde proeven. Het Borat-Engels van Axel, het Ierse accent van Conor, de ‘I hate you’-vriendschap van Leni, de muziek en de coolness van Blandine, de humor en glimlach van Audrey, de Duitse connectie van Fabian, Nick, Leni en Jana. De possums in Base camp én surf camp, kangaroo Josey en cockatoo Bugsy. Het zicht op de haven van Sydney en het erin springen. Nog zo veel meer en dat amper op twee weken tijd. Dat het leven schoon kan zijn.
vrijdag 31 oktober
les 9, praktijk – 08.00u
Na de avond op het strand was deze vroege shift toch wel even slikken. Veel zin om te surfen was er niet. Het zou koud worden, dat vooral werd gevreesd. Desalniettemin werd het wetsuit aangetrokken en gingen we met z’n allen de Pacific Ocean in met zonde softboards voor deze allerlaatste les van het surfcamp.
Het werd een les waarin niets lukte voor mij. Mijn timing klopte niet meer, mijn armen wilden me amper nog opdrukken en wanneer ik dan toch eens recht stond op mijn plank, dan verloor ik te snel mijn evenwicht. Blijven proberen was mijn opdracht en uiteindelijk is het me toch één keer vrij deftig gelukt. Oef.
back to Sydney
In de namiddag stond de busrit terug naar The Shitty (zo heet Sydney hier blijkbaar) gepland. Na twee minuten stopte de bus echter al in het vlakbije dorpje Gerringong. We hielden daar zowaar al meteen een halfuur halt. Waarom? Voor een sanitaire stop, om een ijsje te eten bij Scoops en omdat er een winkel van surfmateriaal was die waarschijnlijk een of andere verbintenis heeft met Surf Camp Australia… Toch even binnen geweest, maar bij het zien van de kostprijs van surfmateriaal al even snel terug naar buiten gewandeld.
Om 18.00u waren we terug in Sydney. Ik slaap dit weekend niet meer in WakeUp (volgeboekt) maar in Bounce, een hostel dat op haar website verklaart verkozen te zijn tot beste hostel van Australië. Niet slecht, me dunkt. De eerste indruk van Bounce is alvast goed: goedkoper internet, grotere lockers, stopcontacten in de lockers, even proper als WakeUp. Mooi zo.
Dan nu een weekend tijd om de laatste zaken te regelen (bank en Medicare) en om te gaan beslissen wat ik de komende weken zal gaan doen… Wat werken of eerst nog wat rondreizen…
EDIT/ Dit is de video die Surf Camp Australia maakte van onze surfweek!
Average Rating