0
0
Het is alweer een tijdje geleden dat ik nog een blog schreef over mijn avonturen hier in Australië, maar bij deze zijn het er dus ineens twee. De voorbije twee weken – van zaterdag 11 juli tot en met vrijdag 24 juli – reisde ik namelijk de Australische oostkust af. Hoe dat allemaal ging, dat splits ik nu dus op in twee blogs. Net zoals bij mijn drie blogs over de trip door de Outback zal ik ook hier telkens onderin een overzichtslijst plaatsen van wat we elke dag deden.
Het kaartje hiernaast toont de volledige route die werd afgelegd. Ik deed het zuidwaarts, van Cairns naar Sydney, een afstand gelijkwaardig aan pakweg van België naar Turkije rijden. Ik reisde dus weer met Topdeck, een voor mij vrij logische keuze aangezien mijn eerste rondreis met hen – door de Australische Outback – zo enorm goed was meegevallen.
Op die eerste zaterdag maakte ik kennis met de rest van de groep. Onze gids zou Kendall worden, onze buschauffeur Matt. Daar waar we in de Outback met maximaal twaalf mensen waren (gidsen/chauffeurs uitgezonderd), waren er dat dit keer echter zesentwintig. Iets te veel naar mijn goesting, maar uiteindelijk kwamen we allemaal best wel goed overeen. Wie mijn vijfentwintig metgezellen waren? In alfabetische volgorde en vrouwen eerst: Amanda (Canadees), Chloe (Brits), Ellie (Amerikaans), Eva (Duits), Frederique (Nederlands), Georgia (Brits), Greta (Aussie), Hayley (Brits), Jade (Amerikaans), Katie (Brits), Laura (Brits), Lauren (Brits), Megan (Brits), Michal (Israëlisch), Nicole (Canadees), Pritika (Brits), Ricarda (Duits), Rose (Canadees), Silvia (Italiaans), Valerie (Brits), Brad (Aussie), Christopher (Duits), Dennis (Deens), John (Frans) en Thiago (Canadees). Yep, twintig vrouwen en vijf mannen. Ellie, Jade, Silvia en Brad zouden de groep wel al verlaten na de Whitsundays, terwijl voor Amanda, Dennis, John en Thiago de tocht zou eindigen in Brisbane. De rest ging helemaal tot in Sydney dus.
De dag erna was meteen een vrije dag in Cairns, met verschillende mogelijke optionele activiteiten. De meesten gingen snorkelen en/of duiken aan het Great Barrier Reef, maar ikzelf had dus al mijn skydive geboekt voor die dag. Daarover konden jullie eerder al alles lezen.
Op maandag verlieten we dan Cairns voor een busrit van meer dan negen uur richting Whitsundays. Gedurende zo’n vierentwintig uur zouden we zeilen tussen enkele van de naar het schijnt mooiste eilanden van Australië. Onze zeilboot heette Siska en was kleiner dan we hadden gehoopt maar toch groot genoeg. Het was op het dek van de Siska dat we genoten van de zonsondergang en voor het eerst echt kennis maakten met elkaar. ’s Avonds werd het nog gezelliger bij het op het dek liggen staren naar Jupiter en Venus en het zoeken naar en zien van enkele vallende sterren. Mocht ik het nog niet in eerdere blogs hebben laten weten: nooit eerder zag ik mooiere sterrenhemels dan hier in Australië..
Na een wiegende nachtrust zette kapitein Mikey de volgende ochtend koers naar Hill Inlet, de baai van waaruit we zouden wandelen naar Whitehaven Beach. Een strand waar het zand erg fijn is, de warmte niet te hard absorbeert en voor 98% uit Silica bestaat. Een strand dat rookvrij is en tot de milieuvriendelijkste van het land behoort. Een strand waar “Take nothing but pictures, leave nothing but footprints” (neem enkel foto’s, laat enkel voetsporen na) de leuze en de waarheid is. Een strand waar scènes uit de nieuwe ‘Pirates of the Caribbean’ film worden gefilmd maar we Johnny Depp niet gezien hebben. Een strand ook waar ik tussen de pijlstaartroggen en citroenhaaien rondwandelde met mijn onderwatercamera.
We rustten nog wat op het witte zand van Whitehaven Beach, waarna we ons door Saskia lieten varen naar Catavan Bay om er te gaan snorkelen. Me herinnerend hoe het geweest was op het Great Barrier Reef was ik nu toch wat nerveus, maar het was hier misschien zelfs een mooiere snorkelsessie dan in het Flynn Reef enkele dagen geleden. Met de onderwatercamera in de hand genoot ik van het zicht op de koralen, de kleurrijke vissen en de schelpen. Echter, van het koude water genoot ik iets minder.. Na een klein uurtje ging ik terug naar de boot om daar dan op een of andere manier het geheugenkaartje van mijn onderwatercamera te verliezen.. Het bevatte gelukkig enkel de onderwaterfoto’s van die dag, waardoor de schade nog meevalt, maar toch is dit een serieuze domper gezien het waarschijnlijk om mijn mooiste foto’s van vissen, kwallen, koralen, haaien, roggen en dergelijke ging.. Ik hoop sindsdien elke dag dat ik bericht zal krijgen dat men het kaartje nog heeft gevonden en opgestuurd, maar ik vrees dat het ijdele hoop is geworden..
In de namiddag zette Siska koers naar Daydream Island. Van het ene eiland naar het andere dus, maar dit keer zouden we ook op Daydream Island overnachten en er de volgende dag een vrije dag hebben. Een overbodige vrije dag wat mij betreft, want het eiland had voor mij weinig te bieden. In een halfuurtje heb je errond gewandeld (écht!) en behalve wat zwembadliggen, beachvolleyballen en/of snorkelen kan je er niet veel doen. Ok, het is wel een mooi eiland natuurlijk, getuige het feit dat het Australisch supermodel (waar ik nog nooit van gehoord had) Stephanie Smith blijkbaar gelijktijdig met ons naar hier was afgezakt voor een fotoshoot. Enfin, een ideaal eiland voor een zon-see-strandweekendje dus. Oh ja, gezien ik het toch al enkele keren over de eilandelijke fauna had: dit eiland bevat slangen, mijn ogen zijn mijn getuigen!
Twee nachten na aankomst op Daydream Island verlieten we het per ferry om eens terug op het vaste land afscheid te nemen van Ellie, Jade, Silvia en Brad. Met de rest van onze groep ging ik terug de bus op, dit keer voor een rit van een zevental uur naar Emu Park. Onderweg hielden we een sanitaire en lunchstop in MacKay en dat beviel me niet zo goed.. Meestal zijn de broodjes van Subway wel ok, maar dit keer dus niet. De rest van de dag had ik buikpijn, hoofdpijn en zelfs keelpijn – wat uiteraard niet allemaal aan die sandwich hoeft gelegen te hebben natuurlijk – met als gevolg dat ik die avond in Emu Park besloot de gezelligheden te skippen en naar bed te gaan. Op die manier miste ik wel het togafeestje, jammer genoeg, maar goed.
Uitgeziekt en minder mottig ging de busreis ’s ochtends verder richting Myella Farm. Yep, terug naar een boerderij voor enkele uren. We zouden er overnachten en tegelijk de kans krijgen om het farmleven op te snuiven door koeien te melken, te gaan paardrijden of op crossmotoren te leren rijden. Ik ging voor het paardrijden en vond dat een beetje een ontgoocheling. De instructies die we kregen over hoe je een paard van richting doet veranderen bleken bijvoorbeeld onnodig want de tocht die we daarna (met z’n vijven) aflegden waren door de paarden al goed genoeg gekend waardoor we zelf niet moesten sturen: de paarden wisten waarnaartoe. Een vrij saaie tocht dus, maar positief bekeken is het toch maar weer iets wat ik gedaan heb en wat ik nooit eerder had gedaan. Funfact trouwens: mijn paard heette Cleopatra..
Op Myella Farm genoten we met z’n allen nog van de zonsondergang die de eerste week van onze Oostkustreis afsloot…
Oostkusttrip, week 1
Dag 01 – Cairns
- Briefing
Dag 02 – Cairns (vrije dag)
- Skydive (in Mission Beach)
Dag 03 – Cairns > Whitsundays
- Cardwell > ‘The Big Crab’
- Townsville > lunch
- Bowen > pitstop
- Airlie Beach > haven
- Zeiltocht op boot ‘Siska’
Dag 04 – Whitsundays > Daydream Island
- baai ‘Hill Inlet’ > wandelen naar Whitehaven Beach
- Catavan Bay (Border Island) > snorkelen
- Daydream Island
Dag 05 – Daydream Island
- vrije dag
Dag 06 – Daydream Island > Emu Park
- MacKay > pitstop
- Waverley Creek > pitstop
- Emu Park > togaparty
Dag 07 – Emu Park > Myella Farm
- Rockhampton > pitstop
- Campdrafting event
- Myella Farm > paardrijden + zonsondergang
Average Rating