0
0
Na het regenwoud ten noorden van Cairns en het plateau ten zuiden, was het nu de beurt aan het Great Barrier Reef ten oosten van Cairns. Het stond hoog op mijn lijstje voor mijn vertrek naar Australië: gaan duiken in het grootste natuurlijke organisme ter wereld. Want als er nu één plaats in de wereld is waar je eens wil gaan duiken, dan is het waarschijnlijk wel daar. Al kan ik zelf niet vergelijken natuurlijk, aangezien ik dat nog nooit gedaan heb. Zelfs gaan snorkelen heb ik nog nooit gedaan. Tot vandaag.
Om 08.00u verliet de ‘SilverSwift’, onze boot voor de dag, de haven van Cairns en zette koers naar Flynn Reef, een van de riffen het verst gelegen van de Australische kustlijn en bijgevolg een van de mooiere. Quicksilver, dat onder de noemer ‘The Silver Series’ deze tocht organiseert, beschikt met de SilverSwift in Cairns en de SilverSonic in Port Douglas over de snelste boten op het rif. Bijgevolg hadden we tijd om op drie verschillende plaatsen het water in te gaan, daar waar andere aanbieders slechts tijd hadden voor twee. Mooi meegenomen!
Op de regenachtige en vooral winderige ochtend die het was, waren de golven hoger en was de vaartocht met “de snelste boot op het rif” bijgevolg best wel hobbelig te noemen. Een twintig- à dertigtal mensen voelde zich niet al te best door dit alles en naam plaats achterin de boot met een papieren zakje in hun handen.. Zelfs ik had het vlaggen. Niet de eerste keer op zee, niet de eerste keer op een boot, maar wel voor het eerst wat zeeziek. Kotsen is er niet van gekomen, maar me niet al te best voelen werd vanaf dan wel een constante voor de dag, jammer genoeg. Mijn maag leek helemaal overhoop te liggen.
Simon, één van de instructeurs, legde het programma van de dag uit, gaf ons een medische vragenlijst om in te vullen, startte een video met wat algemene duikinstructies, -gebaren, -gevaren en –regels en deelde ons daarna in in groepen van maximaal vier mensen per instructeur. Zelf had ik mijn trip zo geboekt dat ik op twee plaatsen zou snorkelen en op één plaats een duikinstructie. Die duikinstructie had op de tweede locatie moeten plaatsvinden, maar dat plan werd uiteindelijk gewijzigd.
De eerste duiksite aan het Flynn Reef werd ‘Coral Gardens’, een niet zo originele naam voor een koraalrif wat mij betreft, maar wat maakt het uit. Hier ging ik dus voor het eerst snorkelen. Het moet gezegd: speciale techniek. Wanneer je het gewoon bent om door je neus te ademen en dat dan plots enkel nog door je mond mag ademen, dan is dat best wel wennen. Met het gebrek aan zonlicht er nog bij had ik bij deze snorkelsessie in het algemeen wel wat het gevoel dat ik er meer van had verwacht. Ja, ik kan soms veeleisend zijn en iets te veel hopen op zichten zoals je die in Google Images vindt.
Doordat ik me na deze eerste duik nog altijd niet goed voelde en mijn maag nog altijd opspeelde, besloot ik mijn introductieduik te cancellen. Ik zou het nog wel eens proberen om te gaan snorkelen natuurlijk, maar het diepzeeduiken zag ik niet meer zitten. Het werd gecommuniceerd naar de instructeurs en één ervan, Isao, kwam wat later tot bij mij. Gezien de manier waarop hij met mij sprak vermoed ik dat hij dacht dat ik bang geworden was om te gaan duiken (wat niet het geval was). Echter, hij bood me aan om mijn introductieduik tóch te doen, zij het op de derde locatie zodat ik eerst nog op de tweede locatie wat meer zou kunnen wennen aan het snorkelen. Een privéles krijgen in plaats van een groepsles? Daar zeg ik niet ‘neen’ tegen natuurlijk. Aanbod aanvaard.
Zodoende ging ik op de tweede duiksite – ‘Gordon’s Mooring’ – opnieuw snorkelen. Veel vissen, veel koralen, maar net als op de eerste locatie niets spectaculairs. Wat echter niet wegneemt dat het toch nog altijd mooi was natuurlijk. Het deed me uitkijken naar de introductieduik, want al snorkelend zie je het geheel toch van iets té veraf om goed te zijn me dunkt!
Na de lunch stond ‘Tracy’s Bommie’ op het programma als derde en laatste duiksite op Flynn Reef. Isao legde me nog eens alle kneepjes van het duiken uit, verplichtte me gedurende die ganse periode om nooit mijn duikbril af te zetten en enkel nog door mijn mond te ademen en daarna gingen we het oceaanwater in. In het water werden nog enkele skills opnieuw overlopen op één meter diepte (zoals hoe je water uit je duikbril krijgt of de druk in je oren/sinussen wegneemt), waarna we dieper gingen.
Uiteindelijk kreeg ik van Isao zo ongeveer een gegidste onderwaterrondleiding tussen de koralen, schelpen en vissen. Gedurende pakweg anderhalve minuut zwommen we naast een schildpad van ongeveer een meter lengte. De vissen waren kleurrijk, de koralen zo enorm veel mooier wanneer van dichtbij gezien. Een prachtige eerste indruk van het diepzeeduiken dus, met weliswaar een pak meer druk in mijn sinussen en oren dan ik had verwacht. Nog nooit last van gehad, tot nu dus. We zwommen uiteindelijk rond op zo’n 6 à 8 meter diepte blijkbaar en het was absoluut de moeite.
Behalve dat ik mijn introductieduik deed op de derde locatie in plaats van op de tweede, heb ik dus alles volbracht zoals het hoort, ondanks het slechte buikgevoel. Bij deze kan ik dan ook zeggen dat ik gaan snorkelen en gaan duiken heb in het Great Barrier Reef, iets wat ik nog niet goed besef maar wel verdomd blij om ben!
Morgen is dan de dag waarop mijn veertiendaagse gegidste tour van Cairns naar Sydney begint. Ter vergelijking, dat komt neer op de afstand België-Turkije. Morgen worden we met iedereen van de groep verwacht in het Hides Hotel in Cairns voor een infosessie, waarna we de rest van de dag en overmorgen vrij hebben. Zelf ga ik overmorgen dus gaan skydiven en maandag begint de tour dan écht met een busrit richting boottocht naar de Whitsundays! Wat de volledige tour inhoudt kan je trouwens hier lezen: Topdeck – 14 Day Cairns to Sydney Island Suntanner .
Average Rating