0
0
Zoals jullie eerder al konden lezen ben ik in Sydney, op zoek naar een job en is dat vrij frustrerend. Zo frustrerend dat ik er vorige week helemaal genoeg van had en er even tussenuit moest. Niet voor een grote rondreis, maar gewoon even enkele dagen weg, de gedachten verzetten. Het uitgelezen moment om te doen wat Aimee en Saskia me op 2 januari (zie hier) hadden aangeraden: de Jenolan Caves bezoeken! Ik had gevonden dat de lokale YHA zelfs een speciale deal had: twee overnachtingen met ontbijt en bezoek aan die grotten voor 132 AUD (+/- 90 euro). Goeie deal vond ik.
Vorige woensdag verliet ik bijgevolg Sydney en nam de trein naar Katoomba, in de Blue Mountains. De Blue Mountains had ik eerder al bezocht (zie hier), maar van de Jenolan Caves had ik toen nog geen weet, dus vandaar deze terugkeer. Een aangename terugkeer, want Katoomba blijkt best wel een leuk dorp te zijn. Enige nadeel aan Katoomba: er is daar geen enkele vlakke straat. Echt élke straat gaat bergop, bergaf of eerst het een en dan het ander. Een goeie training, dat zeker!
Aangekomen in de lokale YHA besloot ik om er meteen op uit te trekken. Het was een absoluut heerlijk gevoel om een kleine rugzak te nemen, er wat voedsel en een fles water in te stoppen (en een trui, want het was slechts 16°C..), mijn stadsplannetje in mijn achterzak te steken, mijn fototoestel te nemen en de deur achter mij dicht te slaan. Geen laptop, geen ganse dag zitten, geen vacatures, geen grootstad. Gewoon mezelf en het rondwandelen in het stuk buitenwereld dat ik nog niet ken.
Ik nam een stukje van de ‘Prince Henry Cliff Walk‘ voor mijn rekening, een wandeling vol knappe uitkijkpunten met zicht op de Blue Mountains, gaande van de Katoomba Falls tot aan de Gordon Falls. Vandaag deed ik er slechts een stukje van, op onderstaande kaart het stuk van aan de hoek van Cliff Dr en Merriwa St zuidwaarts tot aan de Three Sisters. Een leuke, gezapige wandeling, door het woud, door de natuur. Plezant ook hoe alle wandelaars elkaar begroeten met een korte “hey” of “g’day”. In België zouden we waarschijnlijk gewoon doorlopen zonder meer.
De volgende dag, donderdag, stond dan het bezoek aan de Jenolan Caves op het programma. Kleine domper: we zouden slechts één van de plaatselijke grotten kunnen bezoeken. Om 10.30u werden we opgepikt aan de ingang van het hostel, waarna het busje maar liefst anderhalf uur zou nodig hebben om de 75 kilometer af te leggen van Katoomba naar Jenolan.. Tegen de middag kwamen we aan, bleek dat ik niet de voorziene ‘Lucas Cave’ maar de ‘Orient Cave’ zou bezoeken en dat we er ook nog een voucher kregen waarmee we (1) de ‘Nettle Cave’ gratis en zonder gids konden bezoeken en (2) gedurende een jaar 50% korting krijgen als we terugkeren om andere grotten te bezoeken. Terugkeren is zeker een optie, dat moge alvast duidelijk zijn, want enkele andere grotten lijken me zeker ook de moeite (zie Wiki-lijst).
Samen met een Australisch koppel en een Française ging ik dan maar eerst die gratis ‘Nettle Cave’ bezoeken aangezien onze tour doorheen de ‘Orient Cave’ pas om 13.30u begon. De ‘Nettle Cave’ was mooi, maar nu ook weer niet indrukwekkend. Niet de reden waarom je naar de Jenolan Caves zou afzakken, quoi. Het mooiste aan die grot vond ik het zicht dat je van binnenin had op de buitenwereld, als ware het een grote poort (niet te verwarren met de ‘Great Arch’ waar je door rijdt bij het binnenrijden!).
Na dit bezoek wandelde ik nog even langs ‘The Blue Lake’ vlakbij, ging iets eten en ging dan naar de plaats van afspraak voor het geplande grotbezoek. Onze gids was Graeme Bucholtz en die deed zijn job in elk geval erg goed. De ‘Orient Cave’ was absoluut de moeite waard, wél indrukwekkend. Verschillende zalen in de grot werden op verschillende manieren belicht en dat gaf het bezoek net dat tikkeltje extra. De grot eerst in het donker zien, daarna bij het licht van een enkele aansteker, dan met lampen die werken op elektriciteit en daarna met LED-verlichting.. Telkens een compleet andere aanblik.
De stalactieten, stalagmieten, kolonnen en andere formaties waren subliem om zien en kreeg vaak kenmerkende namen mee. Net zoals de zalen trouwens. In zaal ‘Perzië’ was er bijvoorbeeld ‘Hercules’, veruit de grootste formatie. In zaal ‘Egypte’ had je dan de moskee die mij deed denken aan de gevel en de koepel van de Sint-Pietersbasiliek in Vaticaanstad. Er waren ook nog de slang van Cleopatra en Cleopatra zelve, een kleine ‘Jungle’-zaal met formaties in de vorm van dieren, een “bevroren Nijl”, de rivier Styx, Medusa, noem maar op. Allemaal erg knap om zien.
Volgens onze gids waren ook nog de ‘Ribbon Cave’, de ‘River Cave’ en de populaire ‘Lucas Cave’ erg de moeite, maar daar hadden we de tijd niet voor. Om 15.30u, een klein kwartier na het einde van het bezoek aan de ‘Orient Cave’ dienden we al terug te vertrekken naar Katoomba. Opnieuw anderhalf uur voor slechts 75 kilometer..
Terug in Katoomba rond een uur of vijf besloot ik opnieuw wat te gaan wandelen. Dit keer geen boswandeling zoals de dag ervoor, maar een stadsbezoekje. Ik wandelde noordwaarts richting het Kingsford-Smith Memorial Park waarvan het monument aan de ingang het enige ietwat noemenswaardige is en daarna richting ‘The Edge Cinema’ aan de andere kant van de Great Western Highway. Van daar keerde ik terug en ging ik richting het Katoomba Sports & Aquatics Centre dat blijkbaar gelegen is vlak naast een oud racecircuit en daar was ik wel benieuwd naar. Het circuit is er nog, maar wordt sinds 1992 niet meer gebruikt. Het park waar het gelegen is, is intussen opnieuw erkend als aboriginalgrond ‘The Gully’, wat het altijd al was tot men in ’57 besloot het circuit aan te leggen en de lokale bewoners vrij hardhandig uit hun huizen te zetten.
Vrijdag was dan mijn laatste volledige dag in Katoomba en besloot ik opnieuw te gaan wandelen: tijd voor de rest van de Prince Henry Cliff Walk en zelfs nog wat meer dan dat. Dit keer begon ik aan de Three Sisters en ging ik westwaarts tot aan de Katoomba Falls. Daar nam ik de Furber Steps naar beneden tot aan de voet van die watervallen, waar ik dan via het Federal Pass Walking Track doorwandelde tot aan de 
voet van de ‘Three Sisters’. Daar nam ik dan de ‘Giant Stairway’, een steile trap van blijkbaar meer dan 900 treden opwaarts tot het punt vlak naast de top van de drie gezusters waar ik eergisteren mijn wandeling eindigde. Ik besloot de treden van de ‘reuzentrap’ te tellen en zat aan zevenhonderd-ergens-in-de-vijftig toen ik werd aangesproken door enkele Fransen en zo mijn tel kwijt raakte.
Eens boven de ‘Giant Stairway’ moest ik concluderen dat die niet zo lastig was als men mij voor had gewaarschuwd (maar wel niet voor hartpatiënten, laat dat duidelijk zijn) en dat hij me vooral erg gevaarlijk leek om naar beneden te gaan, meer nog dan als je hem opwaarts bedwingt. Soit, eens boven voelde ik me nog goed en besloot ik naar Leura te wandelen. Ik volgde de Cliff Drive voor een stuk tot aan het punt waar ik twee dagen eerder mijn wandeling startte. Daar nam ik dan terug de Prince Henry Cliff Walk en wandelde ik naar de ‘Leura Cascades’ (vlakbij de knappe ‘Bridal Veil Falls’!) en door tot aan de ‘Gordon Falls’. Eens ik die gezien had besloot ik dat de wandeling van in totaal iets meer dan vijf uur genoeg was geweest en keerde ik terug naar het hostel.
Wat welgekomen rust was mijn deel, met dank aan het feit dat mijn hostelkamer van zes personen gedurende de laatste twee nachten van mijn verblijf slechts door één persoon was bezet. Een kamer voor mij alleen, geen lawaai van andere gasten: heerlijk! Uitslapen zat er wel niet in, want zaterdag diende ik uit te checken en keerde ik terug naar Sydney.
Ik ben hier dus terug sinds eergisteren, verbleef twee nachten in een hostel in Kings Cross wegens het volgeboekt zijn van andere hostels, zag gisteren even Elena en Leni terug die hun trip door Nieuw-Zeeland net afgerond hadden en respectievelijk naar Italië terugkeren en naar Melbourne doorreisden. Vandaag zet ik dan ook de jobzoektocht met hernieuwde moed verder. Het moet nu toch éindelijk eens gaan lukken, me dunkt…
Voor de geïnteresseerden, dit zijn wat gedetailleerdere plannetjes van de wandelingen die ik deed in en rond Katoomba op mijn driedaagse:
- 4 februari: http://oi62.tinypic.com/oj4hnk.jpg
- 5 februari: http://oi59.tinypic.com/30u4s5j.jpg
- 6 februari: http://oi60.tinypic.com/23t1aqh.jpg
Tot slot – bij wijze van uitsmijter – nog een foto van de Leura Cascades..
Op 19 februari 2015 werd dit artikel gedeeltelijk overgenomen op de officiële website van de Blue Mountains! http://www.bluemts.com.au/news/cdric-explores-katoomba-giants/
Average Rating