0
0
Ik dacht elke twee dagen een blogje te schrijven, maar intussen is het gewoon dagelijks geworden dus. Ik heb het hier gewoon té naar mijn zin. Elke dag wordt gewoon beter. Uiteraard, er zijn wel eens mindere kantjes en de onderlinge frustraties leven wel nog wat, vooral dan in het verschil van mentaliteit tussen Belgen en Nederlanders. Enkele Belgen lijken in enkele Hollandse ogen wat te chillen, terwijl de Nederlanders mensen zijn die eerst in Sao Paulo de Oranjecamping hadden gebouwd en dan ons zijn komen helpen. Met hun ervaring in Sao Paulo namen ze logischerwijze het voortouw en in combinatie met hun kenmerkende vrij direct zijn qua communicatie zorgde dat voor wat wrevel bij sommige Belgen, terwijl dat uiteraard niet slecht of kritisch bedoeld is, wel integendeel.
Soit, ik trek het mij niet aan. Die dagen zonder wifi (er is er al voor de staff, morgen ook voor ons!) die doen me zelfs goed. De avonden blijven subliem, uiteraard ook weer vandaag nu het WK op gang is getrapt. Hét WK Voetbal. In Brazilië, hét door voetbal gepassioneerde land bij uitstek. En ik ben erbij. Heerlijk gewoon.
Vandaag hebben we nog hard door gewerkt maar rond 16.30u vertrokken we naar een bar verderop. Hier hebben we nog geen groot scherm op de camping – volgens een gerucht komt die er zelfs pas tegen de eerste match van de Belgen – en dus gingen we het dorp in. Enkelen van ons waren er gisterenavondlaat nog geweest, nu gingen we er dus met z’n allen. Prachtig om zien hoe de Brazilianen gepassioneerd zijn, in vol voetbalornaat de wedstrijd gaan bekijken thuis of op café, waardoor er amper verkeer is en bussen simpelweg leeg zijn, op de chauffeur na natuurlijk.
Een heerlijke ambiance die amper te omschrijven valt.
Unicum voor mezelf trouwens: ik heb vanavond mijn allereerste biertje ooit gedronken. Enfin, bier, het was Heineken. Shame on my Belgian me, I know. Het flesje heb ik alvast bewaard, inclusief de herinnering aan ‘Conversinha Botequim’, het cafeetje dat plots een veertigtal Belgen en Nederlanders over de vloer kreeg en de flesjes bier of blikjes cola dan maar in emmers aanvoer…
Alweer een mooie herinnering erbij en de latere afsluiter aan de kiosk bij het strand voor onze camping wordt stilaan een erg gezellige traditie. Zo’n moment waar ik toch even stil zat, zweeg, rondkeek en dacht: “dit is top gewoon”.
Geen klachten dus over de mensen waarmee ik hier samenleef en (-)werk. We kunnen allemaal goed met elkaar overweg, op die paar frustraties die er bij sommigen zijn na. Ikzelf heb in elk geval met niemand problemen hier, zeker ook niet met de Nederlanders. Plezant trouwens om te horen dat ze je appreciëren en blij zijn met het harde werk dat je leverde, wat ze ineens ook zeiden met enkele staffmensen die erbij zaten en bevestigden. Altijd leuk om zo’n compliment te krijgen en die zijn zeker ook wederzijds. Hopelijk komen hier goede vriendschappen uit voort.
Oh ja, het gerucht dat Stromae naar de camping zou komen blijkt ook gewoon een gerucht te zijn, de mensen van de KBVB – die vandaag nog eens langskwamen – wisten van niks. Voorlopig blijven enkel Goose, SX en Black Box Revelation dus zeker.
En de titel van deze blog? De ‘Gekke boys’? Voor de uitleg hiervan moet je bij Sjoerd zijn. Topkerel, ambiancemaker, zorgt altijd wel voor de ludieke toets, ging gisterenavond tussen diner en pizza even het beste van zichzelf geven op dat nummer waarin “Gekke boys” de enige regel tekst leek. Geen idee welk nummer het is, maar het zal wel een rage zijn in Nederland.. Toch maar eens opzoeken eens er terug wifi is. Wie weet wordt dat wel het nummer dat we later ooit eens zullen terughoren om dan te denken “weet je nog, in Brazilië met het WK…”
Average Rating