0
0
Zoals aangekondigd: een vrije dag richting Christusbeeld. Enfin, de ‘Corcovado-excursie’, die meer zou inhouden dan het Christusbeeld maar niemand wist goed wat die “meer” dan net was.
We vertrokken rond halfnegen in een bus met heerlijk zachte zetels. Het was verleidelijk om te slapen, maar ik weerstond de drang. Eerst gingen we richting Sambódromo. Simpel gezegd: de straat met tribunes waar de wereldwijd gekende Carnavalsstoet door passeert voor het oog van de internationale camera’s. Een speciaal daarvoor aangelegde straat dus. Enkele dagen geleden in het House of Switzerland had ik het hier al over met een van die drie locals die ons Belgengezelschapje hadden vervoegd op de dansvloer. Mijn beeld van het carnaval was toen in eerste instantie doorprikt: het “bekendste carnaval ter wereld” was enkel maar een show, in één straat met tribunes, puur voor de tv-beelden. Ouch.
De bewuste local wiens naam ik vergeten ben (ze was vrouwelijk en Braziliaans maar klonk Brits want een tijdje in London gewoond of gestudeerd of zoiets, meer weet ik echt niet meer) had me toen echter gerustgesteld. Het carnaval was wel degelijk over gans Rio. Het stuk in de Sambódromo, was het uithangbord, dat wel, maar het échte carnaval vindt in feite plaats in de rest van Rio. Daar is het – volgens die local – pas écht feest.
Nu goed, enkele foto’s van de Sambódromo en twee extra souvenirs uit de plaatselijke shop later vertrokken we weer, om onderweg een heus aquaduct tegen te komen. Ik had geen flauw idee dat ze dat hier hadden, maar toch dus. Soit, de bestemming was nu Praca Floriano, in de volksmond ‘Cine Landia’ genoemd naar de vroegere talrijke aanwezigheid van filmzalen aldaar. Een blijkbaar Frans geïnspireerd pleintje waar ook het lokale theater-/operahuis zich bevindt en van waar je ook in zijstraten zicht hebt op het Christusbeeld enerzijds en de Suikerbroodberg anderzijds. Niet zo veel aan en niet zo heel belangrijk (meer), maar we hebben het toch gezien.
Hierna was het etenstijd bij ‘Faghulia’, een kilorestaurant. Zoals de naam suggereert betaal je hier niet voor wat je eet, maar voor hoeveel je eet. In mijn geval: 410 gram voor mijn maaltijd, 260 gram dessert (het ijs was écht niet te weerstaan) en een Coca-Cola. Kostprijs: 46,77 reial of zo’n 15 euro.. Daarvoor kan je niet sukkelen hé. En ik proefde er een stuk sushi, alsook ‘chicken hearts’. Schijnt echt om het hart van een kip te gaan. Heel klein, ik at er een viertal. Een beetje zoals Daenerys Targaryen en haar paardenhart, maar dan ik met een heel klein kippenhart, quoi. En met minder bloed in en rond mijn mond.
Enfin, dan over tot de orde van de dag: Corcovado. Portugees voor “gebocheld”, aldus gids Hans. De bergen rond Rio werden genoemd naar hoe ze eruit zien blijkbaar, dus vandaar. Het treintje naar boven is op zich al een belevenis. Het gaat traag en stopt nu en dan eens om het treintje dat naar beneden gaat te kunnen laten passeren. Bij zo’n stop hoort dan ook de verkoop van bier, cola en water door enkele locals en geleidelijk aan zie je tijdens de rit enkele knappe vergezichten over Rio opdoemen. Tip: in het naar boven rijden zorgen dat je aan de rechterkant zit, met je rug naar boven. Dat zorgt voor de mooiste gezichten.
Eens boven heb je nog enkele trappen voor de kiezen (een vijftigtal) en dan sta je aan de voet van één van de moderne wereldwonderen. Ik moet toegeven: ook al is het een groot en imposant beeld, ik vind het toch indrukwekkender wanneer je het van beneden ziet. Vanuit de straten van Rio zie je dat beeld opdoemen boven de stad, heersend/beschermend over de inwoners. Maar ter plaatse is het gewoon een groot standbeeld, hoe cru dat ook klinkt. Al had ik er zelf misschien te grote verwachtingen over want anderen vonden het wél indrukwekkend.
Ik moet eveneens toegeven dat ik in het halfuur dat we daar boven waren duidelijk geen lessen getrokken heb uit het moment gisteren aan Grumari op de rots met Gabi. Nu had ik wel een fototoestel bij en was ik meer bezig met het vastleggen van de beelden op de uiterst mooie vergezichten dan met het genieten van waar ik was.
We hadden de afspraak om om 15u15 terug naar beneden te gaan en pas toen ik stilaan vertrok rond 15u12 besefte ik het. Ik stak mijn fototoestel en mijn gsm weg en ging even stilstaan. Denken aan die foto’s op internet en elders van het Christusbeeld. De wereldkaart voor de geest halen en me inbeelden waar Rio ligt. Dan beseffen dat ik net daar op dat punt ben. Die paar minuten gingen te snel en ik heb amper tijd gehad om het te beseffen. Jammer. Hopelijk een herkansing als ik binnen twee jaar op de Spelen in Rio geraak. Dan ga ik naar boven en neem ik maximaal vijf foto’s. Dat leg ik mezelf op. Voor de rest gewoon even genieten. In de hoop dat het dan opnieuw zo’n mooi weer is.
Na de Corcovado en het Christusbeeld gingen we terug naar de bussen. Wie wil kon afstappen aan de Suikerbroodberg, aan Copacabana, aan een restaurant of aan de DeVillage. Na heel lang twijfelen koos ik voor het restaurant: Kokua of zoiets geheten, als ik me goed herinner. Geen slechte keuze, zo bleek: buffet à volonté voor 40 reial, exclusief drank. Uiteindelijk heb ik 50 reial betaald (zo’n 16 euro) voor meerdere stukken vlees, vis, sushi, pastagerechten en een cola. Serieus: koopje. Zowel lekker eten als vriendelijke service. Ook een topontdekking gedaan. U kent de pannenkoeken met warme chocoladesaus en een bol vanilleijs? Wel, vervang de pannenkoek door pizza. Echt. Het pizzadeeg met daarop die chocoladesaus en die bol vanille… Heeeeeerlijk.
De Corcovado won the Game of Mountainthrones voorlopig (ik oordeel pas nadat ik ook andere bergen gedaan heb), de chocoladesaus-met-vanilleijs-pizza won the Game of Dessertthrones en Goose won vanavond dan nog the Game of Podiumthrones.
Na SX en Black Box Revelation was Goose de derde groep die in het DeVillage kwam optreden en die mannen deden dat verdomd goed. Veruit het beste optreden van de drie wat mij betreft. Ook de enigen trouwens bij wie de ‘we want more’ gehoor kreeg. Terecht. Verdomd goeie groep.
En dan wordt het nu stilaan tijd om de tent op te zoeken want binnen iets meer dan zeven uur vertrekken we richting Sao Paulo voor de laatste groepsmatch onzer Duivels. De kans wordt trouwens reëel (zo lijkt) dat ik ook aan tickets geraak voor de achtste finalematch van onze huidige nationale trots, al dan niet tegen betaling. We’ll see.
Of nee, eerst gaan plassen en dan nog eens naar de tent. Ik heb nog even zin in een feestje. Maar ook niet heel lang meer dus, als ik morgen wat fris wil zijn voor de wedstrijd..
Goose:
– Website: http://www.goosemusic.com/
– Facebook: http://www.facebook.com/wearegoosemusic
– Twitter: http://www.twitter.com/weargoose
– Youtube: http://www.youtube.com/user/goosevideoman
Average Rating