Zoals gisteren aangekondigd zouden er enkelen nog richting Lapa/Rio trekken voor een avondje uit. Na de laatste wedstrijd van de dag (startend om 22 uur Riotijd) waren ze echter nog steeds niet vertrokken… Ikzelf had dus al besloten sowieso niet mee te gaan en heb Gabi dan maar nog een cursus Swiss Team 1O1 gegeven. Enfin, ik had de WK-gids van HLN bij en zo kon ze nog snel de ploeg van haar vaderland druk bestuderen. Dit alles met een caipirinha in de hand en best wel grappig.
Het op de camping blijven bleek een verstandige keuze deze ochtend. Blijkbaar waren enkele anderen dan toch nog de stad in getrokken, om pas vanochtend rond 6-8 uur terug op de camping te zijn. Rond het ontbijtuur dus… En dat werd naar ik aanvoelde niet echt geapprecieerd, wetende dat er vandaag nog gewerkt moest worden.
Wat we vandaag deden was vooral nog wat afwerken. Enkele doeken ophangen, enkele banners in orde maken, de stelling afbreken, wat opkuisen, zo’n zaken. Uiteindelijk ziet het er hier echt wel goed uit. Zelfs enkele Nederlanders vinden dat de (atmo)sfeer hier beter is dan op de camping van Oranje!
Gisterenavond en vandaag kregen we ook het bezoek van Freddy de Kerpel. De Belgische ex-bokser blijkt gewoon echt een heel toffe pé te zijn. Hij woont hier zelfs maar enkele kilometers vandaan, dus we zullen hem nog wel vaker tegenkomen. Het DeVillage ligt op één van zijn drie looproutes, zo vertelde hij, en hij gooide ook ineens de negatieve commentaren in de pers over het gebrek in Brazilië aan respect voor vrouwen en aan veiligheid in de favela’s gewoon de vuilbak in. Het Belgische equivalent van Chuck Norris (althans volgens de internetgrapjes) heeft het duidelijk erg naar zijn zin hier in Brazilië.
Verder krijgen we steeds positiever nieuws over datgene waar ik vooraf wel wat op hoopte, maar niet had verwacht. We krijgen tickets voor wedstrijden van de Rode Duivels!!! Ok, de officiële bevestiging van de verdeling van de tickets moeten we nog krijgen, maar zoals het er nu naar uit ziet ga ik zowel naar België – Zuid-Korea in São Paulo als naar België – Rusland in Rio de Janeiro. In Rio ja, in het Maracaná. Hét Maracaná. Ik kan dit nog maar moeilijk geloven: ikzelf in Maracaná. Samen met het oude Wembley misschien wel het meest legendarische voetbalstadion ter wereld.
Hét WK Voetbal. In hét door voetbal gepassioneerde land bij uitstek, Brazilië. Ik ben daarbij.
Rio de Janeiro. Met het Christusbeeld en Copacabana. Op het tweede was ik al, bij het eerste nog niet.
Minstens drie wedstrijden van de Rode Duivels. Ik zal er twee zien.
Het Maracaná. Het heiligdom der voetballerij. Waar Pelé, Maradona, Romário en andere helden te bewonderen vielen. Ik mag daar in gaan zitten om een wedstrijd bij te wonen.
Dat alles in de Braziliaanse winter, die nu en dan eens een regenbui kent, maar zelden een temperatuur onder de 20 graden Celsius.
Enfin, jullie snappen het wel. Ik geniet hiervan. Het was wel even schrikken toen eergisteren bleek dat we al vrijdag waren, maar tegelijk is het nog maar vrijdag en mag ik hier nog een drietal weken lopen genieten. Absolute topervaring is dit. Ik wil dit meer doen. Veel meer. Reizen en ontdekken zijn de leukste dingen die er zijn. En nu ga ik gaan eten!
Average Rating