0
0
Gisteren was al mijn honderdste dag Down Under! De weergoden besloten mij dit te laten “vieren” in wat Belgisch weer: sinds eergisterenavond regent het onophoudelijk. De dag voor eergisteren 34°C en stralende zon, sindsdien regen bij ongeveer 20-25°C. Dan was het beter omgekeerd geweest, want hierdoor viel ook de Australische nationale feestdag eergisteren gisteren ietwat in het water. “Ietwat”, want de feestelijkheden gingen uiteraard gewoon door.
Sinds mijn vorige blog ben ik nog steeds op zoek naar die ene farm job die mij aan een tweede visum zal helpen en een mens wordt daar elke dag wat gefrustreerder door, zeker als het weer wat tegenzit voel je je nog wat extra depressief. Doch, ik probeer het niet aan mijn hart te laten komen. Ik ben nog altijd in Australië en in plaats van dag in dag uit werk te zoeken, heb ik besloten pauzes in te lassen, om een niet al té negatieve ingesteldheid te krijgen. Vorige vrijdag was zo’n pauze bijvoorbeeld. Toen waren Elena en Leni even terug in Sydney na hun Oostkustavontuur. Slechts voor enkele uren want die avond vlogen ze al meteen door naar Nieuw-Zeeland. We aten samen, we lachten samen, het was plezant elkaar nog eens te zien. Volgende zaterdag wordt het volgende pauzemoment, met de finale van de AFC Asian Cup tussen Australië en Zuid-Korea. Hiervoor kocht ik vanochtend het (dure) ticket, dus laat ons hopen dat de Socceroos de trofee in de wacht slepen!
Eergisteren was dan ook een pauzedag dus. Australia Day! De Australische nationale feestdag wordt hier uitgebreid gevierd. Even oplijsten wat ik vooraf op mijn shortlist had gezet als feestelijkheden die ik graag had gezien/bijgewoond:
- 07.30u – 08.00u: ‘WugulOra Indigenous Ceremony’
- 08.00u: heisen van de Australische én de aboriginalvlag op Harbour Bridge
- 09.00u: start van ‘Oz Day 10k’, wedstrijd voor rolstoelatleten
- 11.00u – 11.45u: ‘Ferrython’, race van ferries naar Harbour Bridge
- 11.00u – 12.00u: ‘Lord Mayor’s Citizenship Ceremony’ (Hyde Park)
- 12.00u: Salute to Australia (Bradfield Park, Opera House, Harbour Bridge)
- 12.05u – 12.15u: ‘Tug & Yacht Ballet’ (Opera House & Harbour Bridge)
- 12.45u: QANTAS A380 fly-over + Russian Roolettes acrobatic display
- 12.45u – 13.45u: ‘Australia Day Harbour Parade’ (Sydney Harbour)
- 13.00u – 13.45u: ‘Tall Ships Race’ van Bradley’s Head naar Harbour Bridge
- 14.00u – 14.15u: ‘Red Berets Australian Army Parachute Display Team’
- Doorlopend: ‘CARnivale’ (Macquarie Street)
- Doorlopend: vintage bussen in omloop
- Doorlopend: kraampjes en optredens in stadswijk The Rocks
- 20.15u – 20.45u: DJ Havana Brown dj-set, (Darling Harbour)
- 21.00u: Darling Harbour Fireworks (Darling Harbour)
Er was er nog veel meer dan dit uiteraard, maar dit waren voor mij de op het eerste zicht interessantste zaken om te proberen zien/bijwonen. Hier en daar ook wat overlap, waardoor enkele keuzes moesten worden gemaakt.. De ceremonie/inhuldiging voor/van nieuwbakken Australiërs om 11.00u in Hyde Park liet ik zo bewust schieten om zeker de festiviteiten in en om de haven niet te missen.
Langer slapend dan ik gepland had, ben ik pas rond 09.30u in mijn hostel vertrokken. De aboriginalceremonie om 07.30u heb ik hierdoor gemist, al vind ik ook wel dat die wat later op de dag gepland had mogen zijn. Waarom niet om 10.30u bijvoorbeeld? Waarom zo afgescheiden van de rest van de festiviteiten? Beetje jammer toch wel..
Soit, ik vertrok dus rond halftien en ondanks de regenval was er toch al wat Aussie sfeer merkbaar. Straatartiesten speelden ‘Waltzing Mathilda‘ op trompet of volkslied ‘Advance Australia Fair‘ op saxofoon. Een meisje van een jaar of tien wandelde met haar moeder in de ene hand en een wapperende Australische vlag in de andere. Enkele adolescenten hadden diezelfde vlag als neptatoeage op hun wangen.
Ik kwam in Circular Quay aan en had de start van de ‘Oz Day 10k‘ dus ook gemist, al werd dat gecompenseerd (nou ja) doordat ik van ver ‘The Wiggles‘ kon zien optreden op het podium voor het Opera House. Blijkbaar de bekendste onder de Australische shows voor kinderen. Noem het de lokale Kapitein Winokio, of zoiets.. De kinderen vonden het in elk geval top!
De rest van mijn planning zou ik wél kunnen afronden, dus dat was mooi. Het was knap om op Harbour Bridge zowel de aboriginalvlag als de Australische te zien wapperen. Intussen was er een vliegdekschip traag maar gestaag aan het aanmeren. Voor het eerst zag ik er zo een in het echt en ergens had ik die toch wel groter verwacht.. Desalniettemin blij om eens een vliegdekschip te zien!
Rond halftwaalf werd het dan drukker in de haven. Van aan mijn uitkijkpunt naast het Opera House zag ik het volk toestromen aan mijn linkerzijde en zag ik meer en meer boten in de havengeul rechts van mij. De ‘Ferrython’ naderde zijn einde. Best wel plezant om ferry’s van allerlei allooi naast elkaar te zien racen, maar vraag me niet meer dewelke nu ook al weer de winnaar was..
Een kwartier later werden we toegesproken door een van mijn favoriete acteurs. Russell Crowe (waarschijnlijk een bandopname) legde uit dat over enkele minuten het vliegdekschip het signaal zou geven dat de burgemeester van Sydney klaar stond om het eresaluut in ontvangst te nemen. Daarna zouden 21 kanonschoten volgen met daarna dan het Australische volkslied gebracht door het ‘New South Wales Public School Choir’. Aldus geschiedde.
Het signaal van het vliegdekschip zou de enige reden blijken waarom het in de haven aangemeerd lag trouwens en waarom er net 21 kanonschoten waren, dat moet ik nog eens uitzoeken. Het weer nam in elk geval niet weg dat de Aussies er met trots stonden en dat de vlaggen op de brug wapperden vol fierheid. Daarna verwachtte ik het Australische volkslied dus. Het bleken echter twee songs te zijn. ‘Advance Australia Fair’, het officiële volkslied, werd eerst gezongen en daarna volgde nog ‘I am, you are, we are Australian’. Ik had het niet verwacht, maar voor de zoveelste keer: ik was blij het te horen. Die tweede song kreeg als mijn gehoor me niet in de steek liet ook een pak meer applaus na afloop.. Ik blijf vermoeden dat dit het “echte” volkslied is voor de Aussies. Het voelt in elk geval zo aan.
Na dit officiële gedeelte was het de beurt aan enkele zeilboten en sleepboten om de show te stelen in het aangekondigde ballet.. Ik was benieuwd dit te zien en het was best wel origineel. De vaartuigen “dansten” op onder meer de ‘Bolero’ van Ravel en gaven zo ook het startschot voor de Harbour Parade die zou volgen. Een parade van kleine vaartuigen die versierd waren – de ene al wat meer dan de andere – met Australische vlaggen, opgeblazen kangoeroes en meer van dattum.
Het gedeelte in de lucht dat voorzien was tussen 12.45u en 14.15u heb ik dan weer amper gezien. Het overvliegende vliegtuig van Qantas heb ik helemaal niet gezien, idem voor de ‘Red Berets’ en hun parachutes. Van de stuntvliegende Russian Roulettes zag ik dan weer slechts een heel klein stukje nadat ik me verplaatst had naar een iets beter uitkijkpunt.. Misschien waren enkele zaken hiervan geannuleerd door de weersomstandigheden? Dank trouwens aan diegene die zijn paraplu vergeten was in mijn hostel, want zo kon ik het zelf toch droog houden!
Intussen ging ene Darren Percival (blijkbaar winnaar van de Australische ‘The Voice’) op een drijvend podium door de haven om wat liedjes te zingen. Toen hij bij ons passeerde, zong hij Louis Armstrongs ‘What a wonderful world’ en gaf hij aan blij te zijn eindelijk eens in het Opera House te kunnen optreden. Het is maar wat je “in het Opera House” noemt natuurlijk. Enfin soit, ik keek alvast uit naar het volgende op mijn programma: de Tall Ships Race!
Deze bleek echter minder dan verwacht, want waar ik een vijftiental antieke zeilschepen had verwacht, bleken er slechts vier te zijn. Jammer maar helaas. Uiteraard was de meest moderne ervan ook de eerste om de finish onder Harbour Bridge te bereiken, maar zodra ik wat foto’s had van de andere en mooiere driemasters trok ik verder. Richting The Rocks.
Ik wandelde door The Rocks die er erg gezellig bij lagen met ambiance op de terrassen, muziek op straat en kraampjes overal. Hierna ging ik terug naar de overzijde van de haven om zo Macquarie Street in te wandelen voor het ‘CARnivale’, een vertoning van aloude automobiele pracht. Oldtimers overal. De jongsten onder deze vierwielers dateerden uit de jaren ’80, de oudsten waren eeuwelingen. ‘Gewone’ auto’s, enkele racewagens, brandweervoertuigen, motoren, in totaal meer dan 700 ervan blijkbaar!
Langs deze veteranen wandelend belandde ik zo in Hyde Park waar de festiviteiten stilaan tot hun einde kwamen. Ik zag nog de oude stadsbussen die aan het park vertrokken en doorheen de stad reden, maar wandelde terug naar mijn hostel om de benen even te laten rusten en iets te eten.
’s Avonds ging ik dan naar Darling Harbour. Ik had nog nooit van DJ Havana Brown gehoord, maar aan het volk te zien dat voor haar was komen opdagen moet ze vrij populair zijn. Deze Aussie werd hier dan ook als een internationale topartiest aangekondigd, dus er zal wel iets van aan zijn zeker?
Het slot van deze Australia Day was dan het vuurwerk in Darling Harbour. De wind zat niet ideaal waardoor het zicht op het vuurwerk belemmerd was door de rookontwikkeling ervan, maar verder was het alweer een prachtig schouwspel. Zeven minuten vuurwerk, het Australische volkslied en nog eens vijf minuten vuurwerk. Mooi!
Oké, bij het nalezen van deze blog voel ik ook wel aan dat deze dag minder plezant klinkt dan ze geweest had kunnen zijn. Doch vergis je niet, het was een welgekomen ontspanning tussen het zoeken naar werk door! Ik hoop alleen dat wanneer ik ‘Australia Day’ nogmaals vier (volgend jaar?) dat er dan een blauwe hemel met stralende zon aanwezig zal zijn en dat ik hier dan niet alleen zal rondlopen zoals vandaag. In elk geval weten de Australiërs hun nationale feestdag duidelijk goed te vieren. Misschien moeten we dat in België wat meer gaan doen ook. We beperken ons te vaak tot het defilé, het Te Deum en verder al lang tevreden te zijn met het feit dat we niet moeten gaan werken. De feestelijkheden beperken zich ook tot Brussel als ik me niet vergis, dus waarom niet uitbreiden? Wat concertjes, wat vuurwerk, in alle provinciehoofdsteden, waarom niet? Zelfs in de regen is het plezant!..
Average Rating