0
0
Alweer zo’n prachtige dag achter de rug… Ik werd wakker rond een uur of 8-9 en was blij te zien dat er dan toch ontbijt voorzien was nog voor onze laatste ochtend op de camping in Recreio. Hierna werd ik aangemaakt zo snel mogelijk mijn valiezen te maken en aan de kant te zetten zodat mijn tent (en die van anderen) kon worden afgebroken. Zo geschiedde..
Iets na 10 uur was het dan tijd om te vertrekken. Samen met Gabi, Kristof en Wim trok ik naar Rio waar we de komende nacht zouden overnachten, terwijl de andere resterende vrijwilligers (op Jolanda en Rachel na, denk ik) vannacht naar de Oranjecamping in Sao Paulo zouden trekken. Een ellenlange busrit later stapten we af ter hoogte van Copacabana. Wim ging nog wat haltes verder naar zijn hotel, terwijl Gabi en Kristof met mij meegingen om hun bagage in mijn hotelkamer te stockeren tot vanavond.
Mijn hotelkamer was echter nog niet vrij en dus lieten we de bagage gewoon in de daarvoor voorziene ruimte bij het onthaal, om dan meteen te vertrekken naar het ‘Baixa Suiça’ (House of Switzerland) iets verderop. Ik was blij om dat nog eens terug te zien, ook al was het er nu een pak drukker dan vorige keer. Het Zwitserse kamp lijkt echt wel een succesverhaal geworden te zijn en dat is ook maar terecht. Wat een adembenemende locatie…
Argentinië-Zwitserland werd een erg spannende wedstrijd, al was het dan vooral Argentinië versus doelman Benaglio. Tijdens de wedstrijd werden we nog vergezeld door Laurens en zijn Nederlandse vrienden en twee Colombiaanse vrienden/kennissen van Gabi. Na de reguliere speeltijd van de wedstrijd gingen Kristof, Laurens en de Nederlanders al richting FIFA Fan Fest op Copacabana, terwijl ik bij Gabi en de Colombianen bleef om de verlengingen mee te pikken van de Zwitserse match. Tot ontgoocheling van de Zwitsers werd het naar het einde van de tweede verlenging alsnog 1-0 voor de Argentijnen…
We aten met zijn vieren nog wat aan de Zwitserse chalet en daarna vertrokken Gabi en ik richting ‘Majestic Rio Palace’, “mijn” hotel dus. We verplaatsten alle bagage naar mijn kamer, ik trok een rood shirt aan en toen gingen we te voet naar het FIFA Fan Fest. We misten wel het eerste halfuur van de wedstrijd, maar dat kon me weinig deren..
De Belgen speelden eindelijk een goede wedstrijd en creëerden kans na kans tegen de USA van Jürgen Klinsmann, maar ook hier bleef het een scoreloos gelijkspel. Wanneer dan rond Belgische middernacht (lokaal 19u) De Bruyne en Lukaku voor de verlossing zorgden, barste het feestje los. Onze groep Duivelssupporters werd danig gefotografeerd en gefilmd, sorry dus als je mij ziet in het VRT-journaal morgen.. We zongen, we sprongen, we dansten, we genoten.
Na afloop van de wedstrijd zorgde een groep die blijkbaar Oba Oba Samba House heet voor de afterparty met een mix van populaire Braziliaanse nummers en mondiale classics als ‘We will rock you’ en ‘Use somebody’. Alweer een topfeestje, dat jammer genoeg rond 21u werd afgesloten. Iedereen diende het FIFA Fan Fest dan al te verlaten…
Het was ook een blij weerzien geweest met enkele DeVillage-collega’s. Anke, Donna, Lies, Stephanie, Benjamin, Didier, Laurens, Raphaël, Simon en anderen feesten maar wat graag mee.
Nadat we de Fan Fest verlaten hadden was de afspraak wat onduidelijk. Gabi en Kristof zouden met mij meegaan om hun spullen op te halen in het hotel en bij Mexicaan Nacho te gaan overnachten, terwijl anderen zich eerst wilden gaan omkleden bij een andere local, Marcelo, die in Barra woont.. Gabi, Kristof en ikzelf hadden er niet echt vertrouwen in dat die anderen nog echt van Barra zouden terugkeren, dus gingen we gewoon met zijn drietjes verder. Spullen ophalen en naar Nacho.
Nacho blijkt een erg sympathieke mens te zijn die hier in Rio voor Coca-Cola werkt. Zijn appartement was trouwens een pak gezelliger en groter dan mijn hotelkamer, maar toen ik enkele dagen geleden hoorde dat ik daar ook kon overnachten was mijn hotel al geboekt… Jammer.
Met zijn vieren gingen we daarna nog iets gaan drinken in de buurt. Het was vooral Gabi die ons hiertoe aanzette, wetende dat ik om middernacht mijn verjaardag zou inzetten. In de plaatselijke bar ‘Espirito’ dronken we een caipirinha en aten we wat. We namen een foto samen, ik kreeg knuffels kort na middernacht en van de mensen van de bar kreeg ik een bol vanille en een moelleux chocolat cadeau. Een erg gezellige manier om mijn 29e jaargang in te zetten!
Het is nu 02u11 en het is tijd voor mij om te gaan slapen.. Alweer een mooie dag rijker, ook al moet ik stilaan de knop omdraaien en dit achter mij gaan zetten. Ik zal Rio de Janeiro, Brazilië, de carioca’s, de Belgische, Nederlandse en Zwitserse kennissen verdomd hard missen..
Average Rating