0
0
Heb ik eerder al eens gezegd dat de communicatie hier soms wel eens beter kan? Meermaals? Oké dan: bij deze nog een keer. Gisterenavond had namelijk nog een leuke verrassing in petto. Zoals gezegd was het grootste werk gedaan en hadden we nog wat liggen luieren en strandvoetballen op het strand. Gisterenavond hadden we dan een barbecue, de caipirinha’s van ‘Ome Wim’ en zelfs nog wat taart/cake als dessert.
Hierna gingen de meesten naar een bar verderop, als ik het goed begrepen heb die bewuste bar waar we weken geleden de openingswedstrijd tussen Brazilië en Kroatië hadden bekeken. De meesten, maar niet iedereen. Donna, Gabi, Renée, Kim, Koen, Kristof, Laurens en ikzelf bleven hier in de feesttent, gezellig nog wat zitten babbelen met een caipirinha in de hand of op tafel. Kristof en Laurens waren bezig met het bekijken van de mogelijkheden om naar België-USA te gaan in Salvador en dat ging met horten en stoten.
Tot plots rond halfelf een van de securitymensen naar ons komt met een document. Een boekingsbevestiging van drie mensen voor het DeVillage. Bleek dat die drie “nu” aan het onthaal stonden en geboekt hadden voor de komende nacht. Wij wisten van niets, alle anderen waren op stap en dus staken we zelf snel terug wat handen uit de mouwen. Gabi en ik gingen bedden zoeken, terwijl Kim en Kristof de gasten gingen verwelkomen en vrije tenten gingen zoeken. Intussen was Didier ook teruggekeerd uit Sao Paulo, net op tijd om ook zijn bed aan de gasten af te staan.
Gelukkig waren wij dus nog op de camping, anders stonden de gasten volledig voor gesloten deuren. Blijkbaar een foute communicatie vanuit het reisbureau, als ik het goed heb begrepen vanochtend. Nu goed, de drie Belgische gasten maalden er niet om en vonden het gezellig bij ons aan het tafeltje met de zelfgemaakte cocktails. Ikzelf ging rond halftwee slapen, maar anderen zijn blijkbaar nog doorgegaan tot een uur of vier.
Vanochtend werd er weer verder gewerkt dan. Nog wat tenten werden afgebroken, nog wat mensen dienden te verhuizen (nu slaap ik in tent L106) en ikzelf smeet me op het kapot bevrijden der spandoeken van hun spanbandjes om ze daarna op een hoopje te hopen. Geen banners meer nu, geen bordjes ook, de doeken weggehaald. Het DeVillage wordt stilaan gewoon terug de Camping Clube do Brasil die ze voordien was, maar properder en met warm water.
Ook vanavond, na het vieren van de overwinning van Brazilië tegen Chili gingen er weer velen richting het dorpje en de bewuste bar, maar opnieuw bleef ik hier. Als enige Belg dit keer, tussen vrijwel alle Nederlandse collega-vrijwilligers. Geen erg echter, want het werd opnieuw een gezellige avond. Nick en René staken op goed anderhalf uur tijd een muziekquiz ineen met vragen over eighties, nineties, nillies, soundtracks, lyrics en nog meer. Bewonderenswaardig, vind ik.
Team Wout, waar ik toe behoorde, werd uiteindelijk derde (op weliswaar slechts vier ploegen, maar daar gaat het niet om!).
Morgen belooft wel iets minder rustig te worden. Althans, daar gaan de Hollanders van uit. Zij zien zichzelf al in de finale en dus winnen ze morgen ook gewoon tegen Mexico. Dat is al zeker blijkbaar, gezien ze al bezig zijn met het kopen van tickets voor hun halve finale en finale.. Hopelijk voor hen keren ze morgen niet van een kale reis naar Copacabana terug. Ik ga ook wel mee dit keer. FIFA Fan Fest, Copacabana, bar 4. Daar zullen we te vinden zijn. Wie weet, wie weet, doe ik zelfs een oranje shirt aan, als iemand er een over heeft en mij die opdringt. Aan de voet van Cristo Redentor gebeuren nu eenmaal mirakels…
Average Rating