0
0
Gelukt! Mijn tweede verlofdag was een feit. En gelukkig maar. Ik keek er echt naar uit om met Gabi en anderen naar het House of Switzerland te gaan in Rio. Naar het schijnt bij een meer en naar het schijnt erg mooi aangekleed.. Benieuwd! Doch om al meteen tot de conclusie over te gaan: verwachtingen meer dan ingelost, topdag beleefd.
Uiteindelijk zijn we pas iets na de middag vertrokken. De bus naar Ipanema beach en van daar te voet naar het door Zwitsers beflankte meer. Of dat was de bedoeling, want ik moest écht sneller van die bus wegens urgente sanitaire verplichtingen. De rest reed uiteraard door, ik had wat langere afstand te wandelen. Met plezier echter want ik trok grote ogen bij Ipanema. Wat een golven in de Atlantic. Wat een zicht. Wat een locatie. Enkele foto’s en filmpjes hiervan later stak ik de straat over richting het befaamde meer.
Nog meer van dat fraais daar. Ongelooflijk mooi. Maar écht buitengewoon mooi. Wat een prachtige site hadden die Zwitsers uitgekozen. Wat een zicht over dat meer en de ring van bergen rondom Rio. Verwijzingen naar het bekende (maar veel grotere) Lac Leman waren niet uit de lucht gegrepen. Later die avond zou ik daar ook voor het eerst het befaamde Christusbeeld zien, knap verlicht als een herder die de stad bewaakt. Top. Ook het House of Switzerland zelf was subliem aangekleed, met oog voor detail. Een kickertafel met koeien in plaats van mannekes, bijvoorbeeld. Of een gigantische sneeuwbol waar kinderen in konden ravotten. Zelfs de aanwezigheid van Sint-Bernardhonden, schapenvelletjes in de zetels en tafels in de vorm van sleeën! Erg gezellig allemaal.
Voor het duel met de Fransen was er zelfs een special guest: Wie wou kon proberen de bal af te nemen van wereldkampioen freestyle Arnaud ‘Sean’ Garnier. Proberen heb ik niet gedaan, maar het zou me niet gelukt zijn ook niet, aan het falen van anderen te zien. Soit, de wedstrijd Zwitserland-Frankrijk zelf was een afknapper van jewelste. Hoe hard wij ook supporterden voor Zwitserland (want de Zwitsers zelf waren wel érg stille voetbalkijkers), onze westerburen waren gewoon te sterk voor de landgenoten van Cancellara en Federer.
Na het eten begon dan de twijfel boven te drijven. “Gaan we naar Lapa?” “Waar is dat Braziliaans feestje?” “Of gaan we gewoon op Ipanema gaan chillen?” Uiteindelijk bleven we gewoon in het Zwitserse kamp waar intussen ‘Manie Dansante’ (of zoiets) als DJ-duo voor wat ambi probeerde te zorgen met een muziekgenre dat iets van electroswing of zoiets wordt genoemd. Ik kende het niet eens.
Na eerder een halve Heineken (smaakte me echt niet) en een Coca-Cola, was het nu de beurt aan mijn eerste caipirinha van de avond. Die smaakte wél. Gabi, Laurens, Olivier en de rest gaven zich helemaal op de dansvloer en Gabi kwam vragen waarom ik niet meedeed.. Tjah, ik kan dat gewoon niet. Of ik durf het niet. Weet ik veel. Ik ben gewoon zo niet, ook al zou ik het wel willen.
Was het de drank, ik weet het niet, maar beetje bij beetje kwam er beweging in mij en stond ik plots – caipirinha in de hand – gewoon (maar ietwat schuchter) mee te doen op die dansvloer.
(Even pauze inlassen voor de mensen die mij kennen en net van hun stoel gevallen zijn bij het lezen dat ik me op een dansvloer bevond..)
Met een drietal locals (door Laurens opgescharreld) gingen we enkele uurtjes door. Een hoed van een van hen ging van het ene hoofd naar het andere. Belgische vlaggen van Laurens en Olivier hingen nu eens rond mijn nek, dan rond die van Gabi, dan rond een van die locals, … Het was verdomd plezant. Intussen was mijn caipirinha vervangen door een… gabi. Yep, onze Zwitserse schat had een naamgenoot in een van de cocktails op de menukaart. Lekkere cocktail, dat zeker wel!
Rond 1 uur besloten we richting camping terug te gaan, weliswaar via een bepaald wegje waar een drie- viertal mensen graag nog wat gingen feesten in ‘Empório 37’, een of andere bar waar ze eerder al waren geweest en een goeie tijd hadden beleefd. Vandaag was het daar echter wat te druk naar (velen van) ons gedacht. Een halfuurtje later besloten vijf van ons (in totaal waren we met acht) om toch maar terug te keren naar de camping. De anderen bleven nog wat in Empório, terwijl de Nederlanders die ons in het begin van de namiddag hadden vergezeld – naar we achteraf hoorden – enkele beerpongwedstrijden aan het beslechten waren.
Ik heb in elk geval een topdag beleefd. Eeuwige dank aan de Zwitsers en aan Gabi (de persoon, niet de drank). Ik heb het gevoel dat ik weer een stapje dichter ben bij mijn echte zelf, want dat was mijn bedoeling met avonturen zoals deze Braziliëreis. Ik op een dansvloer. Ik mij aan het amuseren. Ik schrijf deze blog ongeveer 24 uur later en geniet nog na. Top.
Manie Dansante:
– Facebook: http://www.facebook.com/ManieDansante
– Youtube: http://www.youtube.com/channel/UCczMHv6sset9M1sDYGUzCrA
– Soundclound: http://soundcloud.com/maniedansante
House of Switzerland:
– Website: http://www.houseofswitzerland.org/
– Facebook: http://www.facebook.com/houseofswitzerland
Average Rating