0
0
Zoals gezegd in vorige blog heb ik deze dagen best wel wat te doen. Een bezoek aan het regenwoud, gaan duiken in het Great Barrier Reef en ultiem zowaar zelfs een skydive – ja, ik ben al nerveus voor dat laatste!
Gisteren en vandaag stonden parkbezoeken op het programma, de ene ten noorden van Cairns, de andere ten zuiden.
Ik werd gisteren aan mijn hostel opgepikt om 06.40u stipt en reed naar Port Douglas. Daar werd ik samen met enkele anderen opgepikt door Mick, onze gids voor de dag. We reden noordwaarts langs de kustlijn, met zicht op enkele eilandjes voor de kust en wat bergen zoals de Thornton Peak. Onze bestemming? Het oudste continu actieve/levende regenwoud ter wereld: Daintree rain forest. Zo’n 150 à 200 miljoen jaar oud. Enkele stukken ervan gaan zelfs 400 à 500 miljoen jaar terug en behoren tot de zeldzame locaties op onze planeet die in de geschiedenis nooit onder water hebben gestaan.
In het Daintree National Park begonnen we met een cruise op Cooper Creek. Het concept is hetzelfde als met de cruise destijds op de East Alligator River in Kakadu, maar daar houdt de vergelijking dan ook op. Als je ooit moet kiezen: de East Alligator River haalt het makkelijk. Al zeg ik dat nu misschien ook wel doordat ik het al eens had meegemaakt natuurlijk.
Na de lunch stond het indrukwekkendste van de dag op het programma, te beginnen met Cape Tribulation. Bovenstaande foto werd daar genomen en ik kan u verzekeren: het was nog een pak mooier in het echt. De plaats waar het regenwoud vrij letterlijk tot tegen het Great Barrier Reef komt is een absolute must. Ben je in de regio, dan moet je hier gestopt hebben gewoon.
Hierna gingen we dan dieper het regenwoud in voor een al bij al vrij korte wandeling vol funfacts. Dat het hier in de tropen vrijwel altijd een zomers klimaat is en de groei van de bomen hierdoor constant is, met als gevolg dat er geen jaarringen gevormd worden en we van veel bomen dus niet eens kunnen zeggen hoe oud ze zijn. Dat de ‘cycad’ een boom is die gemiddeld 2 à 2,5 voet per 100 jaar groeit en een de vrij “kleine” die we hier als eerste zagen zodoende naar schatting waarschijnlijk al 800 à 1000 jaar oud is. Dat sommige planten ooit voer waren voor dinosauriërs.
Het zicht op Cape Tribulation en de verbeelding aansprekende wandeling door het regenwoud maakten deze dag toch wel de moeite. Al heb je die verbeelding ook echt wel nodig, want zonder de wetenschap dat Daintree het oudste stuk regenwoud ter wereld is, zou je er niet zo veel aan hebben.
Vandaag draaide dan rond het ten zuiden van Cairns gelegen plateau. Wat vergezichten en watervallen (o.a. de Millaa Millaa Falls) en het spotten van enkele platypus’en in het wild moesten in de voormiddag hun meerdere erkennen in de Curtain Fig Tree enerzijds en de Gillie’s Highway anderzijds. Die laatste was nu wel geen toeristische trekpleister, maar gewoon een weg op een bergflank die door de vele kronkels en bochten iedere TopGear-fan zou plezieren.
Deze namiddag ging ik dan naar datgene waarvoor ik deze dagtrip had geboekt: ‘Paronella Park’. José Paronella was een Spanjaard die vorige eeuw naar Australië kwam en met het hier verdiende geld een park kocht en er een kasteel droomde te bouwen. Dat deed hij dan ook maar, inclusief tennisvelden, filmzaal, waterval, fonteinen, noem maar op. Wat er nu van overblijft is grotendeels een ruïne, maar wel gelegen in een érg mooi park. Het biedt vele mooie zichten en het is niet bepaald verrassend wanneer je tijdens de rondleiding van de gids verneemt dat velen deze locatie gebruiken voor hun huwelijksfoto’s.
Het was een rustige maar interessante tweedaagse dus, met vele mooie zichten, een enig mooi strand, een Europese touch en vooral veel prachtige en tot de verbeelding sprekende natuur. Het landelijk gedeelte van de bucket list trilogie is zo afgerond. Morgen: ter zee!
Average Rating